In het ‘Tondalus’ visioen is de tiende pijn de straf voor verbroken beloftes, het verloochenen van God of Jezus Christus of het doen van werken die Hem verloochenen zoals: het plegen van overspel, moord, diefstal, roof. Daarnaast is deze pijn bestemd voor hovaardigen die geen waardige penitentie hebben gedaan of prelaten en machtshebbers die te belust waren op het aardse goed.

Tondalus en de engel gaan door de poort van de hel en zien Lucifer: hij heeft 100 hoofden met elk 100 tongen, is groter dan alle beesten hiervoor en qua grootte nergens mee vergelijkbaar. Hij heeft een menselijke vorm, is zwart als een raaf, heeft 1000 handen en een staart, scherp met nagelen. Elke hand en elke voet is 100 palmen lang en 10 breed met klauwen die langer waren dan een ridder zijn speer. Hij heeft een lange grote bek. Lucifer ligt op een ijzeren rooster boven gloeiende kolen, met om hem heen ontelbare zielen en duivelen met blaasbalgen en ontelbare zielen en duivelen die met hem meebranden. Lucifer ligt gebonden met gloeiende ketenen, met iedere wenteling grijpt hij zielen en vermorzelt ze. Zijn staart slaat en doorklieft ze. Met zijn adem blaast hij ze weg of haalt hij ze bijeen. Sommigen lijden eerst de mindere straf om vervolgens hier uit te komen. Hier zien we dus duidelijk dat het lijden in het vagevuur niet het ontlopen van de hel hoeft te betekenen. Lucifers’ titel, “Prins van de duisternis”, heeft hij gekregen vanwege de plaatsing die hij heeft als eerste bestrafte, en dus niet als de hoogstgeplaatste. Als Lucifer los zou breken zou hij de orde van hemel, aarde en hel kunnen verstoren. De engel leidt Tondalus weg, naar boven, naar het Licht, en zijn angst verdwijnt.

25-02-2012.

Ik ben vandaag begonnen met het schilderij “De tiende pijn” te tekenen. Het wordt een vrij druk schilderij met figuren die in eerdere schilderijen te zien zijn. In deze pijn worden al de straffen ( zie andere  9 pijnen) nog eens dunnetjes overgedaan. We zien o,a, de monniken, de adelaar, een pinguin, de zwangere vrouw, enkele duivels, Tondalus en de engel Azraël wederom in een andere pose verschijnen. Lucifer ligt vastgeketend op een ijzeren rooster met een moddervet lichaam en “duizenden” hoofden. In de bergwand zijn een adelaar, raaf en vleermuis verwerkt. Links leidt een in de rotsen uitgehouwen trap naar de bewoonde wereld. We zien het licht aan het einde van de tunnel. In het vuur onder het rooster zien we monden met tongen. Er voor staan de wezenloze zielen die het vuur laten branden. Ervoor een naakte flatuliste als blaasbalg. Naast de tunnel op de berg staat ook een blaasbalg. Zoals in alle voorgaande schilderijen is dit een opzet en kan er nog het een en ander veranderen.

28-02-2012.

Ik heb vandaag de lijnen van de tekening overtrokken met zwarte verf.

Tekening van de tiende pijn.

09-03-2012.

De eerste kleuren op het doek gezet. Het begint meteen te leven.

De eerste kleuren verschijnen.

15-03-12.

Het was vandaag een produktieve middag. Ik heb lekker een vijftal uurtjes kunnen schilderen.

Ik heb de achtergrond uitgewerkt, de kraai, de gier en de vleermuis zijn redelijk klaar. De duivel heb ik ook geschilderd met zijn “duizend” koppen. andere figuren in het middengedeelte zijn ook in kleur gezet. Onder het rooster ligt een berg brandende kolen met hierin monden en tongen. De beenderen boven de ingang van de hel zijn ook geschilderd. Het ziet er al kek uit.

Ik heb het schilderij qua opbouw op een traditionele manier aangepakt. Eerst de tekening met donkere verf overtrokken. Daarna een transparante onderlaag in kleur. Hierna de definitieve afwerking in kleur. Ik heb van achter naar voren gewerkt, dat wil zeggen dat wat ver weg is als eerste geschilderd wordt.

16-05-2012.

Ik heb een tijdje niets op het blog gezet. In de afgelopen tijd heb ik voor Marloes en voor Mieke allebei een schilderij gemaakt. Ze wilden graag een schilderij hebben van Vettriano. Twee kleine schilderijtjes gemaakt. Ook heb ik verder geschilderd aan de Tondalus reeks. Ik kan nu mededelen dat de reeks schilderijen af is. De tiende pijn is naar mijn smaak en ik kan dit project nu gaan afsluiten.

Ik heb de andere negen schilderijen nog wat verder bewerkt omdat ik op dit moment “het Tondalus visioen”  aan het vertalen ben. Na lang zoeken heb ik het boekje gevonden in een winkel in Amsterdam. Het is een klein boekje uitgegeven in 1945 in Antwerpen. Het boek is geschreven in het Gendts Handschrift (vroeg nederlands). Het valt niet mee om die taal in hedendaags Nederlands om te zetten. Door het verhaal te vertalen krijg ik een goed beeld betreffende de pijnen. Ik krijg nieuwe ideetjes en die verwerk ik alsnog in de schilderijen. Ik ben nu bezig de achtste pijn te vertalen. De schrijver had wel een aparte manier om de mensen iets duidelijk te maken. hieronder het laatste schilderij betreffende de tien pijnen. Dus al is de reeks klaar zeg nooit nooit want er kan nog wel iets veranderen in de laatste drie schilderijen.

De tiende pijn. “Fraudilatia”. 2012