In het Tondalus’ visioen worden bij de eerste pijn vader-, moeder- of broedermoordenaars gestraft. Tondalus ziet ze in een dal, overdekt met de duisternis van de dood, waar de zondaars op een rooster gesmolten worden waarna ze in de kolen eronder verder opbranden.

We zien op het schilderij een grote vleermuis , de dood voorstellend, hangend in de lucht boven een dal. Onder de brug hangt een rooster met een vuurpot alwaar de mensen verbrand worden. Hieronder een massa lichamen die samensmelten op de gloeiende laag kolen.

Schets voor het eerste schilderij

Links komt er vloeiende lava uit de berg gestroomd. Hier komt ook een doodskop verborgen in de rotswand. Op de achtergrond is een rustig heuvellandschap geschilderd als contrast met de gruwelen die plaats vinden in het dal.

Eerste opzet van het schilderij. Juli 2010

De paddenstoelen vormen een vervreemdend effect, als paddo’s die een visioen geven. De vleugels van de vleermuis lopen over in de rotsen aan weerszijden van het schilderij. Zo ontstaat er als het ware een afgesloten ruimte. Links op de vleugel van de vleermuis loopt het landschap door. Hier ga ik Tondalus en een engel schilderen, kijkend in het dal naar de verdoemden.

Vleermuis en een Doodskopaapje.

De smeltende mensen brandend op de kolen. Augustus 2010

Tondalus en zijn engel zijn nooit boven op de bergkam aangekomen, hiervoor in de plaats heb ik een Doodskopaapje geschilderd. Dit is weer een verwijzing naar de dood van de zondaren. Schilderij is bijna klaar op enkele details na. Begin Oktober is het schilderij voltooid. Ik heb bij nader inzien een donkere sterrenhemel geschilderd (November 2010). Dit om donkerte aan te geven, vooral in tegenstelling met de lichte groene wereld in de achtergrond. Ik ben tijdens het schilderen van de eerste pijn al ingedachten de tweede pijn aan het schilderen. Kleine schetsjes gemaakt.

De eerste pijn. “Fraticidia”. 2010.