De negende pijn: Sacrilegus
De negende pijn waarin Tondalus belandt is voor degenen die het Woord van het Heilige Schrift niet voor waarheid aannamen, de ongelovigen. Hij ervaart duisternis, ondraaglijke koude, stank en angst. Deze plaats is de bodem van de hel. Tondalus kan zich van angst niet langer verroeren waardoor de engel uit het zicht verdwijnt, daarmee Tondalus van licht en troost berovend. Na een tijd hoort hij geroep en gekrijs en ziet hij een vierkante put waaruit een stinkende kolom van rook en vuur opstijgt tot aan de hemel. In de vlammen stijgen een grote schare zielen op als vonken om vervolgens weer tot de bodem van de put te vallen.Tondalus probeert weg te komen maar bemerkt dat dit niet kan. Uit wanhoop bekrast hij zijn wangen. De duivelen horen zijn geweeklaag en bedreigen hem met de eeuwige dood. Dit is de poort van de dood, en Tondalus zal verdoemd zijn tot een eeuwige wenen en branden bij Lucifer. De duivelen zijn zwart als kolen, met gloeiende lampen als ogen en sneeuwwitte tanden. Hun staarten zijn als die van schorpioenen en zij hebben ijzeren klauwen en gierenvleugels. Zij proberen Tondalus met touwen dichterbij te trekken tot in het vuur maar de engel verjaagt hen en troost de ziel.
09-12-2011. De eerste gedachten die bij mij opkomen, de pijn lezende, is een nogal donker schilderij met Tondalus knielend in de hoek linksvoor. Op de achtergrond komt de ingang naar het absolute einde, de Dood. De ingang bestaat uit een groot hoofd van Lucifer met een grote muil en een uitgerolde tong. Er voor 2 vrouwelijke duivels met touwen. Hiervoor staat een vierkante put met rook, vuur en opstijgende zielen. Vaag links komt een schim van de engel Azrael, de begeleider van Tondalus. Zwart en rood worden hier de kleuren. Ga beginnen zodra ik weer een dagje vrij ben.15-12-2011. Ik ben begonnen met de tekening. Deze heb ik daarna in zwarte lijnen overtrokken. Ik begin al een beeld te krijgen, maar er kan al schilderend nog het een en ander veranderen.
De tekening van de negende pijn.
De eerste kleurlagen zijn geschilderd. Het gaat zeker een donkerder schilderij worden ten opzichte van de vorigen schilderijen.
Achtergrond en de vierkante put al wat meer uitgewerkt.
06-01-2012. Vandaag heb ik wederom geschilderd aan de negende pijn. De vrouwelijke duivels zijn in het verhaal koolzwart, maar bij mij blank met zwarte accenten, de kleur zwart wordt zo sterker. Uit de put stijgen de zielen op. Links achter de weide staat de engel Azraël te wachten op het moment dat hij Tondalus zal gaan bevrijden. Ertegenover een duivel (een Gier) die hem dat wil beletten. De duivels hebben gierenvleugels vandaar de andere gieren in dit schilderij. Op de voorgrond wat dode paddenstoelen en een rat. De rat is een trawant van de duivel.
De eerste figuren worden al duidelijker.
12-01-12. Ik ben weer verder gekomen met het schilderen van de negende pijn. De gieren rechts midden zijn geschilderd evenals Tondalus links onder en de rat. De rat trekt ook aan een touw net als de twee duivelinnen. Bestaande stukken verder gedetaileerd geschilderd. Ik ben ondertussen ook bezig met de schilderijen van de vorige pijnen iets te veranderen zodat er meer eenheid in de reeks komt. Dit betreffende duivels en de bergen op de achtergrond. Vooral de tweede pijn is erg veranderd in de lucht.
De negende pijn.”Sacrilegus”. 2012