De achtste pijn: Luxuria, Vulcanus

De achtste pijn van Tondalus omvat de onkuisheid van het vlees. Deze pijn heeft wederom een naam: Vulcanus, naar de smid die hier de zielen smelt en smeedt op zijn aambeeld. De engel leidt de ziel over een smalle weg naar een diep dal, waar het gekrijs uit opstijgt. De duivelen komen hen tegemoet en grijpen Tondalus met gloeiende tangen en gooien hem in een gloeiende oven. Verschillende zielen worden daarin gesmolten, om vervolgens doorstoken te worden met een drietand en tot een blok gesmeed te worden op het aambeeld met twintig, dertig tegelijk. Toch is de pijn die zij lijden voor de duivelen niet genoeg. Zij worden doorgegeven aan een andere smid die de zielen tot as verbrandt. Als Tondalus hier een onbepaalde tijd geleden heeft, komt de engel de ziel weer halen. Hij vertelt Tondalus dat zij nog niet op het diepste punt van de hel zijn aangekomen. De engel geneest Tondalus en beveelt hem om hem te volgen.

08-12-2011.

Vulcanus is de smid in de achste pijn. Deze pijn heet ook Luxeria. Vulcanus staat op de voorgrond links. Hij smeedt van de hoofden van de zielen vierkante blokken. Een vrouwelijke duivel geeft hem de hoofden aan op een drietand.

Vulcanus met vrouwelijke duivel.

In het midden zien we een enorme oven. In de oven vallen de zielen uit een leren zak die getakeld wordt door een kraai en een rat gezeten bij een enorm aambeeld. Boven aan links staat een tweede smid. Hij verbrandt de vierkante blokken tot as.

De tweede smid met lederen zak met zielen.

Aan de rechterkant in het midden zien we de Engel met de kleren van Tondalus. Hierbij staat een duivel bij een loopbrug die leidt naar de smeltpot. Tondalus is al in de smeltpot verdwenen.

De smeltpot met de nog getekende duivel.

Vandaag 9 december 2011 is het schilderij “Luxuria ( Vulcanus) af gekomen.  De getekende duivel heb ik rood ingeschilderd en de laatste verfstreekjes zijn gezet.

De achtste pijn. “Luxuria (Vulcanus)”. 2011.